ə. «ittila» c. xəbərlər
ə. bir-birinin ardınca hərəkət etmə
İTTİSA’ ə. genişlənmə, genişlik
ə. vəsf etmə, tərifləmə
ə. 1) bitişmə, yapışma; 2) kipləşmə, birləşmə; 3) yaxınlıq; 4) əlaqə saxlama
ə. qızğın dəmirlə dəriyə damğa vurma
ə. 1) gətirmə; 2) daxil olma; gəlmə
ə. xəstəyə baş çəkmə, xəstənin yanına getmə
ə. pənah gətirmə; sığınma
İZA’ ə. əziyyət vermə, incitmə
ə. əritmə
İZ’AC ə. narahat olma, həyəcanlanma
İZAƏ1 ə. işıq vermə; ziyalandırma. İZAƏ2 ə. qeyb etmə, məhv etmə, yox etmə
İZ’AF ə. 1) ikiqat artırma; çoxaltma; 2) zəiflətmə
ə. 1) artırma, həddən artıq çoxaltma; 2) bax izafət
ə. ərəb və fars qrammatikalarında: təyini söz birləşməsi
ə. artıq, əlavə
ə. açıq, aydın, ətraflı surətdə anlatma, ifadə etmə
ə. «izah» c. t. aydın və ətraflı şərh etmə
ə. izah edərək
ə. dadlandırma
ə. ayırma; dəf etmə, rədd etmə, uzaqlaşdırma
İZAM1 ə. «əzim» c. böyüklər. İZAM2 ə. «əzm» c. sümüklər
İZ’AN ə. 1) itaət; 2) tanıma, bilmə
İZAR1 ə. yanaq, üz. İZAR2 ə. abır, həya. İZAR3 ə. belə bağlanıb bədənin aşağı hissəsini tutan fitə və s
ə. bir yerə çoxlu adam yığılması; qələbəlik, basırıq; kütlə
ə. tədricən çoxalma; get-gedə artma; artım
ə. 1) zərdüştilərdə: xeyir və nur allahı; 2) iranlılarda: Allah, Tanrı
ə. 1) aşkar etmə, üzə çıxarma; 2) yalandan özünü göstərmə; 3) bildirmə, anlatma. İzhari-təşəkkür təşəkkür etmə, təşəkkür bildirmə
ə. xatirə gətirmə, yada salma
İZLAL1 ə. zəlil etmə, alçaltma, xar etmə. İZLAL2 ə. yoldan çıxartma; azdırma, çaşdırma
ə. gizli saxlama; gizləmə
ə. puç olma, zay olma, heç olma
ə. icazə, rüsxət
ə. və f. icazə kağızı
ə. zərər vurma, zərərə salma
ə. sıxıntı, əzab-əziyyət
ə. əlacsız qalma; çarəsizlik, məcburiyyət
ə. əlacsız, çarəsiz, məcburi
ə. izzət, ləyaqət
ə. 1) əzizlik, əziz olma; 2) qiymət, qədir, etibar; 3) qüvvə, qüdrət; 4) hörmət
heysiyyat, vüqar
ə. və f. izzətə layiq, hörmət edilməli
İZZÜ RİF’ƏT ə. əzizlik və ucalıq
f. fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 14-cü hərfi
JAJ(Ə) f. 1) dəvətikanı; 2) m. hədyan, çərən-pərən
f. şeh, şəbnəm
f. fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı
f. 1) yırtıq, yamaqlı; 2) m. solğun