mütəhərrik
mütəhərrik
sif. [ər.] Hərəkət edən, bir yerdə qərar tutmayan; oynaq. Mütəhərrik kölgələr gedir, gəlir, Əzizin başına toplanırdı
Tam oxu »прил. 1. подвижный (перемещающийся с одного места на другое). Mütəhərrik əqrəb подвижная стрелка, mütəhərrik sarqac тех
Tam oxu »ə. 1) hərəkət edən, hərəkətə gətirilən; tərpənən; 2) ərəb yazısında: hərəkəsi olan, hərəkəli (hərf)
Tam oxu »