MÜTƏHƏRRİK

sif. [ ər. ] Hərəkət edən, bir yerdə qərar tutmayan; oynaq.
Mütəhərrik kölgələr gedir, gəlir, Əzizin başına toplanırdı. Ə.Əbülhəsən.
[Casus] bayquş kimi boyunsuz, bədəninə görə yekə, lakin mütəhərrik başını əcaib və iyrənc bir surətdə hərləyib düz arxasına, indicə girdiyi qapıya baxdı. M.Rzaquluzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÜTƏHƏRRİK oynaq — hərəkətli
MÜTƏĞƏYYİR
MÜTƏHƏRRİKLİK

Digər lüğətlərdə