naqqal
naqqal
sif. Çox, boş-boş danışmağı sevən; lağlağı, boşboğaz, gəvəzə, çərənçi. Naqqal adam. – Bu şəhərin arvadları çox dilli-ağızlı, özləri də çox naqqaldırla
Tam oxu »I прил. болтливый (чрезмерно говорливый) II сущ. болтун, болтунья, пустослов, пустомеля, пустобрех
Tam oxu »I. i. talker, chatterer, gas-bag, windbag; chatter-box II. s. garrulous, talkative; (sirr saxlaya bilməyən) indiscreet; d
Tam oxu »прил., сущ. гзаф рахадай, буш-буш рахадай; къаркъар, кьитӀкьитӀчи, лагълагъчи (кас).
Tam oxu »I (Qazax, Quba, Naxçıvan, Salyan, Şərur) çoxdanışan, uzunçu. – Hasan çox naqqal adamdı (Qazax) II (Cəlilabad, Saatlı, Sabirabad, Yardımlı) lovğa, özün
Tam oxu »NAQQAL [Attal:] Susdur bu naqqalı (A.Şaiq); AĞZIGÖYÇƏK (dan.) İldırım: Hansı ağzıgöyçəklər döl vaxtı mənim yanımda olub ki? (Ə
Tam oxu »