i. halter; ~ vurmaq / taxmaq bax noxtalamaq
сущ. зарпанд (балкӀандин, ламран ва мс. кьилел гьалсдай еб, чӀул ва мс.); ** noxtasını tutmaq (çəkmək, dartmaq, vermək) рах
Tam oxu »NOXTA (atda) Əmiraslan Nurəddini ata mindirib noxtanın ucundan yapışdı (S.S.Axundov); OVSAR (dəvədə) Bu çinarın dövrəsi ovsarları bir-birinə bağlanan
Tam oxu »сущ. 1. недоуздок (уздечка без удил) 2. повод (ремень, прикрепленный к удилам и служащий для управления лошадью) ◊ noxtasını ələ vermək идти на поводу
Tam oxu »is. Minik heyvanlarının başına salınan kəndir, qayış və s. At almamış noxta davası edir. (Ata. sözü)
Tam oxu »