Patancali
Patancali (sanskr. पतञ्जलि, patañjaliIAST, bilinmir, Hindistan – bilinmir) — hind filosofu, dilçi və yazıçısı, sanskritcə bir sıra dini və fəlsəfi traktatların müəllifi hesab olunur, ən məşhuru hind fəlsəfi məktəbinin əsas mətni olan Yoqa Sutradır. Patancalinin şəxsiyyəti və ona aid əsərlərin müəllifliyi məsələsi hindoloqlar arasında mübahisəli olaraq qalır. Şivaizmin Tamil qolu ənənəsində 18 Siddharadan biridir.
İngilis hindoloq və sanskritoloq M. Monye-Uilyamsın fikrincə, "Patancali" adı mürəkkəb sözdür və "patta" (sanskr. पत — «uçan») və (अञ्ज् — «şərəf, gözəl») və ya «añjali» (अञ्जलि — «xeyir, ovuca birləşən») komponentlərindən ibarətdir.
Patancalinin həyatı ilə bağlı etibarlı məlumatlar qorunmamışdı; hind mənbələrində bu barədə məlumatlar əfsanələr şəklində ötürülmüşdü, xüsusən Patancalinin Paninin ovuc hissəsində ilan şəklində göydən düşdüyü əfsanəsi açıq-aydın Patancali adının etimologiyasına əsaslanır.
Həqiqi bir tarixi xarakterdən danışarkən, hindoloqlar Patancalinin dörd elm adını fərqləndirirlər:
Patancali — Panadininin Aştadhyayaya əsaslanan qədim Sanskrit qrammatikası Mahabhaşyanın müəllifi. Həm Avropa, həm də Hindistan tədqiqatçılarının hesablamalarına görə, bu Patancali eramızdan əvvəl II əsrin ortalarında yaşayıb. Mətnlərə Katyayana və Panininin əsərlərinə "bhaşya" ("şərhlər") adı verildi, lakin müasirləri tərəfindən tarixə "Mahabhaşya" ("Böyük şərh") adı ilə daxil oldu.