Keçmiş zamanlarda padşahlar, adətən, çoxarvadlı olurdular. Onlar bundan zövq alır və heç də eyib saymırdılar. Xristianlıq dövrü başlayandan sonra bu iş çətinləşdi. Xristian krallara ancaq bir arvad almağa icazə verilirdi. Belə olduqda kral özünə məşuqə qismində başqa qadınlar tapırdı.
XVIII əsr kral məşuqələrinin (onları favorit, yəni ən şanslı adlandırırdılar) ən parlaq dövrü sayılır. Fransa kralı XIV Lüdovik krallıq hakimiyyətinin əzəmətini yüksəklərə ucaltmışdı. Lüdovikin etdiyi hər bir şey krallar üçün örnək sayılırdı və onun xeyli favoriti vardı.
XIV Lüdovikin nəticəsi və varisi olan XV Lüdovikin də məşuqələri var idi. 1745-ci ildə o, aşağı təbəqədən bir qızla tanış olur. Qızın gözəlliyi və xasiyyəti kralı valeh edir. Onun adı Janna-Antuanetta Puasson idi. XV Lüdovik qıza malikanə bağışlayaraq özünün dördüncü məşuqəsi (favoriti) edir. O, markiza de Pompadura çevrilir.
O dövrün əsilzadə qadınlarının gözəl və incə saç düzümü vardı. Markiza isə saçlarını yuxarı daradığından onun saç forması xüsusi hündürlüyü və mürəkkəbliyi ilə seçilirdi. Bu üsulu təqlid etmək dəbə düşdü və əgər saçlar qabaqdan yuxarı daranırsa, belə saç düzümünə pompadur deyilir. (Ayzek Azimov. Sözlərin tarixi)
