kabile
is. [ər.] İbtidai cəmiyyətdə: bir soydan törəmiş və bir rəisin idarəsi altında birlikdə yaşayan köçəri tayfa, nəsil; əşirət, oymaq
Tam oxu »I сущ. 1. род (ячейка первобытного общества – группа людей, происходящих от общего предка) 2. племя (крупное объединение людей в доклассовом обществе,
Tam oxu »I. i. tribe; köçəri ~lər nomad / nomadic tribes II. s. tribal; ~ həyatı tribal life; ~ başçısı the leader / head of the tribe; ~ davaları tribal wars;
Tam oxu »1. QƏBİLƏ İki başçı olmayanda mehriban; Qəbilələr qılınc, qalxan alardı (M.Rahim); ƏŞİRƏT (köhn.) Müxtəlif əşirətlərdən təşəkkül etmiş ve sərbəst həya
Tam oxu »is. tribu f, köçəri ~lər tribus nomades, clan m, race f, groupe m, ethnie f, société f
Tam oxu »Ərəb dilinə məxsus sözdür. Qohumluq əlaməti ilə insanların birgə yaşaması, yəni “toplum” deməkdir. Tayfadan kiçikdir (tayfa –qəbilələrin birləşməsi
Tam oxu »\ – insanların ibtidai icmalarda iqtisadi münasibətlər zəminində meydana gəlmiş və qan qohumluğu əlaqələrinə əsaslanan birlik forması
Tam oxu »