sif. encroûté, -e ; ~ torpaq terre f encroûtée
sif. Üzündə qasnaq olan, qasnaq bağlamış
прил. с коркой, корковый. Qasnaqlı torpaq почва, покрытая коркой, qasnaqlı qat корковый слой
qasnaqlı
qabıqlı — közlü
s. (i.s.) with hoops; (i.s.) having hoops
прил. ккар алай, ккар кьур (хер).