QƏBUL
\[ər.\] сущ. 1. кьабул (авун), кьабулун; // кьабул ийидай, кьабулдай; qəbul saatları кьабулдай сятар (арзачияр, азарлубур ва мс.); qəbul otağı кьабулдай кӀвал; 2. къачун (вугай, гайи, ракъурай, теклиф авур са затӀ); ** qəbul etdirmək кьабулиз тун (гун), кьабулуниз мажбур авун; qəbul etmək кьабул авун, кьабулун (мес. къарар, мугьманар ва мс.); // хъун, тӀуьн, туькьуьнун, вегьин (дарман); vanna qəbul etmək ванна кьабулун.