сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хаин тир гьал. Са йисалай Ирандин шагьдикай кичӀе хьайи Дергагькъулибег мад урусрин патав минетиз хтана
нар. хаинвал хас яз. Кьуьзеказ акӀ тир хьи, са ни ятӀани вич хаинвилелди хайи дагъларивай къакъудна, Вагьабан руьгь цӀуьтхуьнна кьван хьиз и тепедил
сущ.; -ди, -да; -ри, -ра ацахьай чилин мезре. Еке хайцел вил алаз, вуна угъри кьулухъ туна... Е. Э
прил. 1) са дидединни бубадин. Хьана-хьанач кьван са къарини къужа. И къаридизни хьана сад хайи руш, сад тахай руш
* хайи гаф сущ. наразивал къалурдай, такӀан жедай ихтилат, гаф. Советрин государстводин къурулушдикай ва адан сиясатдикай за садрани хайи гаф ла
хун глаголдикай хьанвай причастидин форма. Кил ХУН.
* хайивилин гьакъиндай шагъадатнама сущ. хайи югъ, йис, чка, диде-буба къалурнавай документ. Амма зи хтулдиз я хайивилин гьакъиндай шагъадатнам
сущ.; -а, -а 1) са вуж ятӀани хайи кас. Етим Эмин мубарак хьуй хайидаз, Ихьтин нямет Зулжалалди гайидаз
араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра сун сад-кьве рангуникай хранвай рух. Мих галаз перде акъудайтӀа гьикӀда, Руг галаз хайма акъудайтӀа гьикӀ
араб * хайратдиз фин гл., вуч чан кумукь тавун, кьин (гьайван). [Къагьриман]. - Ахпа, вичин хайратдиз фейи кӀелен гел жагъун хьувурла, хихи ийиз
фарс, сущ.; -купи, -куна; -кар, -кари, -кара 1) вич чилиз, цлаз ягъун патал са кьилел кӀвенкӀ авунвай кӀарас
араб, сущ.; ~ди, -да; -ар, -ари, -ара хайи йикъалай инсандин бедендик квай нукьтадин размер авай лишан
араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1 ) дидедин вах. 2) рах. жегьил дишегьли, руш. Кьасумахуьр агъадава, Са тӀимил кьван вине кӀан тир
хала существительнидин талукьвилин падеждин форма. Кил. ХАЛА.
обр. дишегьли аялдив ва я вичелай яшариз гъвечӀидав рахадайла, ам вичиз хуш тирди къалурун патал ишлемишдай гаф
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) куьгь. багьа перем, партал. И ван атай ханумди вичин ипекдин халат рушан къуьнерал вегьеда ва вичин къизилар к
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра бурандин екевал авай, ширин тӀямдин емиш. Беген тушиз кӀвал-югъ тергда на, Халидикай дуван кудай сергда на
араб, сущ.; -дм, -да; -ар, -ри, -ра 1) дуьнья, алем яратмишайди, Аллагь. На и дуьнья терг авуна, - Им Халикьдин эмир хьанва
фарс, прил. са нин ва куьн ятӀани еридиз лазим вири лишанар авай. 1) Вучиз сад халис инсан я, муькуьд, кицӀ яз, сифет - инсан
прил. лазим вири лишанар авай. Иблисри ял тваз къалурда хамара, Халисан дуст яман юкъуз чир жеда. С
нар. лазим тир лишанар аваз. - Куьне дуьзгуьн кьуьлер вучиз эцигзавач, куь ансамбль халисандиз мус элкъведайди я? ЛГ, 2005, 7
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера дуьзвилив кьан тийидай лишанар квачир гьал. Дустунин халисвал, вун халис четинвилера авайла, чир жеда
нар. дуьзвилин лишанар хас яз. Синоним: халисдаказ, халисдиз.
нар. дуьзвилив кьан тийидай лишанар квачиз. - Чун акъвазин. - за гьеле адан гъилер ахъайзавач. ИкӀ хъсан я, жуваз кӀани кас патав гвайди халисдака
нар. халисвал хас яз.... анжах адаз гила халисдиз чир хьанвай: гьич са къуватдивайни адавай сегьне къакъудиз жедач
араб, сущ.; -ди. -да; -яр, -йри, -йра ислам динда пайгъамбардин чкадал алайди; пачагь. Фана я вун, дуьнья, садазни тахьай; Давуд халифа яз Давуда
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀвал гуьрчегарун патал сун гьаларикай хранавай, гамунилай, гибедилай тафаватлу яз, чина чӀичӀ авай, гъвечӀи
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ари, -ара 1) са чкадин, уьлкведин инсанар вири санлай. Гафар-чӀалар гьатна халкьдин сивера
прил. халкьдин руьгь, меденият, тарих авай, адаз хас тир. * халкьдин манияр сущ. автор авачиз, халкьдин сивера ишлемишзавай манияр
сущ.; -или, -иле; -тер, -илери, -илера халкьдин руьгьдиз, медениятдиз талукьвал. Етим Эминап лирикадин кьакьан художественный ери тайинарзавай месэ
сущ.; -или, -иле халкь кӀанивилин гьиссер. Бес инсанпересвал, халкьпересвал, ватанпересвал - ихьтин ерияр гила герек амачни? ЛГ, 1992, 20
гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -ин, -мир; халкь авун, халкь тавун, халкь тахвун, халкь хъийимир сада са затӀ даима яз арадал
араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) дидедин стха. Садра халуди хтулдиз масан... тум це лагьана афнидин хъсан
обр. яшар хьанвайди аялдихъ галаз ва я вичелай гъвечӀидахъ галаз рахадайла, вичихъ адаз авай чими гьиссер къалурун патал ишлемишдай гаф
халу существительнидин талукьвилин падеждин форма. Кил. ХАЛУ.
кил. ХАНУМ
фарс, сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара инсандин, гьайвандин беден, як-кӀарабар кӀевнавай винел патан перде
фарс, прил. 1) ишлемиш тавунвай (чил, чӀур, майдан). Лугьуда хьи, ада къаркай са юкъуз вичин суьруь са хам чӀурал гъална
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хам 1 тир гьал. Хамвилиз я вун жейран... Е. Э. Ханум.
пар. хам яз. Хамдиз хвейи дагъларивай... С. С. Рушариз.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра вичикай инсанди тӀуьниз лазим продукт гьазурдай тӀебиатдин мал, девлет
прил. вердишар тавунвай, тежрибасуз. Хаму миргер къацу Яйлахда амай Лежбер вай, гьа, вай!. Ф. На хаму шив вацӀа твамир, ВацӀавай яд къайиди я
сущ. -или, -иле; -илер, -илери, -илера хаму тир гьал. Захьни хьана зи хамувал, Зи жаванвал... Х. Х.
|| ХОМУТ урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра фургъундик кутӀундай балкӀандин гарданда твадай затӀ. ☼ Чи словарра и гаф кьве жуьредани ганва
хун глаголдин теклифдин форма. Кил. ХУН.
туьрк, сущ.; -ди, -да; ар, -ари, -ара са тайин сергьятар авай чкадин вири ихтиярар авай кас. - А хан кьве йис идалай вилик кьенва, - лагьана заз
кил ХУН.
туьрк, граммат., суфф. цӀийи гафар арадиз гъидай суффикс. Суффиксар - вал, -раг, -хана, -ган, - бан, -хъан, -чи, -суз, -лу, -кар
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) машгьур, тӀвар-ван авай тухум, хизан. ТӀебиатди ганва чӀегей ханадан
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хан тир гьал. Къенивал це, танишар тажубдай, - Ханвал кӀандач, багъиша девришвал