UÇQUN I is. Dağın sürüşməsi. Görürsən bir anda dağ dərəsində; Uçqunlar özgə bir həyat yaradır (M.Araz).
UÇQUN II f. Əsmək, titrəmək. Hava bərk soyuq olduğundan o uçqunurdu.
UÇQUN I is. Dağın sürüşməsi. Görürsən bir anda dağ dərəsində; Uçqunlar özgə bir həyat yaradır (M.Araz).
UÇQUN II f. Əsmək, titrəmək. Hava bərk soyuq olduğundan o uçqunurdu.
is. Dağlardan, qayalardan, ümumiyyətlə, hündür yerlərdən qopub düşən qar, daş, qaya, torpaq koması. Birdən ordan qar uçqunu uçdu; Bərk səsilə gurulday
Tam oxu »I сущ. обвал: 1. падение большой оторвавшейся от чего-л. массы. Qar uçgunu снежный обвал 2. груда камней, земли, лавина снега, обрушившаяся с гор II п
Tam oxu »i. landslide; collapse; divar ~u collapse of a wall; qar ~u snow-slip, avalanche, snow-slide amer
Tam oxu »Dağların dik yamaclarında və ya dənizlərin sıldırımlı sahillərində süxur kütlələrinin qoparaq böyük sürətlə aşağıya düşməsi
Tam oxu »yamacda süxur kütləsinin qoparaq aşağıya düşməsi. U. sürüşmə və töküntü materiallarının qravitasion yerdəyişməsinə aiddir
Tam oxu »