halife
is. [ər.] 1. tar. Bəzi müsəlman ölkələrində Məhəmməd peyğəmbərin vəkili və bütün müsəlmanların başçısı və hamisi sayılan şəxslərə verilən yüksək dini
Tam oxu »сущ. истор. халиф: 1. титул феодального верховного правителя мусульман, совмещавшего духовную и светскую власть в ряде стран Ближнего и Среднего Восто
Tam oxu »[ər.] сущ. халифа (1. ист. бязи мусурман уьлквейра Мегьамед пайгъамбардин векил ва вири мусурманрин чӀехиди (куьмек) яз гьисабзавай ксариз гудай тӀвар
Tam oxu »Ərəbcə xələf sözü ilə kökdaşdır, “sonra gələn (sələfin antonimi), davamçı” deməkdir. Məhəmməd peyğəmbərin davamçılarına xəlifələr deyilib
Tam oxu »canişin; islamiyyətdə Məhəmməd peyğəmbərdən sonra xilafətin hökmdarı; mollaxanada mollanın köməkçisi
Tam oxu »1. İslamiyyətdə: Məhəmməd peyğəmbəri əvəz edən və erkən islamiyyətdə müsəlman icmasının başçısı; 2. Molla məktəblərində molla köməkçisi, şagird
Tam oxu »Məhəmməd peyğəmbərdən sonra İslam dövlətinin dünyəvi və dini başçısı, həm də idarəçisidir. Xəlifə Məhəmməd peyğəmbərin təmsilçisi, Allahın yer üzündək
Tam oxu »