is. 1. Yolun dağa, təpəyə qalxan hissəsi; ümumiyyətlə, getdikcə yuxarı qalxan yer (eniş müqabili). Dərənin o biri tayında yoxuşun başında bir atlı day
Tam oxu »сущ. подъём: 1. участок дороги, поднимающийся вверх. Dağ yoxuşu горный подъём, dik yoxuş крутой подъём, sürüşkən yoxuş скользкий подъём 2
Tam oxu »сущ. 1. хуш; дувар, гуьне (агъадай винелди акъатзавай); тик чка, тик; 2. пер. четинвал, дар югъ манада
Tam oxu »YOXUŞ (yolun dağa, tapaya qalxan hissəsi) Duzlu göldən sonra topuğacan quma bata-bata yoxuşu qalxıb yenə də sal qayaların üstünə çıxdılar (Elçin); DİK
Tam oxu »Əsli ağuş olub, eniş kəlməsinin antonimi kimi yaranıb. Ağ “yuxarı qalxmaq” deməkdir, ağuş isə “aşağıdan yuxarı gedən” anlamını əks etdirir
Tam oxu »YOXUŞ – ENİŞ Enişi, yoxuşu, düzü bir olub; Məramı, məqsədi, üzü bir olub (H.Hüseynzadə)
Tam oxu »