sif. 1) chargé, -e, embarqué, -e ; 2) fiz. chargé, -e
sif. 1) chargé, -e, embarqué, -e ; 2) fiz. chargé, -e
sif. 1. Yük vurulmuş, yüklənmiş, yükü olan. Yüklü vaqon. Yüklü maşın. Yüklü araba. – Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü
Tam oxu »прил. 1. гружёный, с грузом. Yüklü təyyarələr гружёные самолёты, yüklü vaqon гружёный вагон 2. нагруженный 3
Tam oxu »прил. 1. ппар авай, ппар янвай, ппар эцигнавай; yüklü araba ппар авай араба; 2. ппар алай; ппар гвай, гъиле ва я кӀула затӀ авай
Tam oxu »YÜKLÜ – BOŞ Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü (A.Səhhət); Starşina boş patron yeşiyinin üstündə oturub (Y
Tam oxu »