f.is. кил. yüyürmək.
qaçma — getmə — yerimə — qopma
сущ. от глаг. yüyürmək
“Yüyürmək”dən f.is. İndi [Lətif] yürüş zamanı düzgün nəfəs alır və yüyürmə sürətini daha da artırırdı
бег, разбег, бегание;