ufuk
is. [ər.] 1. Göyün yer və ya su səthi ilə bitişik kimi görünən xətti. Ulduzlar tökülür dənizə bir-bir; Üfüqdə açılır səhərin gözü
Tam oxu »сущ. горизонт: 1. линия кажущегося соприкосновения неба с земной или водной поверхностью 2. часть неба, зрительно приближенная к земле; небосклон
Tam oxu »i. horizon (həm də məc.); skyline, firmament; həqiqi ~ true / celestial / rational horizon; görünən ~ apparent / sensible / visible horizon
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. горизонт (ччилни цав ккӀанвай хьиз аквадай цӀар; гьа и цӀарцӀел кьван элкъвез-элкъвез вири патарихъай вили атӀузвай кьван чка, цавун кӀа
Tam oxu »açıq yerdə yer səthinin dairə şəklində görünən hissəsidir ki, bu hissədə göy qübbəsinin kənarları yerə bitişmiş kimi görünür; Ü
Tam oxu »