AĞBİRÇƏK
1. прил. чӀарар (мекер) лацу (рехи) хьанвай, яшлу, кьуьзуь, гьуьрметлу (дишегьли); кӀвалин (хзандин) виридалай яшлу, гьуьрметлу дишегьли; 2. сущ. пер. дуьнья акунвай, яшлу, тежриба авай дишегьли.
1. sif. Saçı ağarmış yaşlı, qoca, hörmətli (qadın haqqında). [Fatma xanım:] Məni bu ağbirçək vaxtımda oğru eyləyir
Tam oxu »I прил. 1. пожилая, седоволосая (только о женщине). Ağbirçək qadın седоволосая женщина 2. перен. почтенная, уважаемая II сущ
Tam oxu »1. седовласая старуха, пожилая женщина с седыми волосами; 2. перен. старшая хозяйка, почетная женщина;
Tam oxu »1. AĞBİRÇƏK(Lİ) (yaşlı qadın haqqında) [Fatma:] Elə eləmə ki, bu ağbirçək vaxtımda küçələrə düşüm, ona-buna əl açıb, dilənim (H
Tam oxu »AĞBİRÇƏK I is. Ailənin böyüyü, başçısı. Bizə ağlı həmişə sən öyrədirsən, ağbirçəyimizsən (B.Bayramov)
Tam oxu »