1. sif. Saçı ağarmış yaşlı, qoca, hörmətli (qadın haqqında).
[Fatma xanım:] Məni bu ağbirçək vaxtımda oğru eyləyir.
Bir az sonra Vaqifin evində olan ağbirçək qadın … çıxdı.
Gözündə kainat başqadır bütün; Gənclikdən zövq alır ağbirçək qarı.
2. is. məc. Dünyagörmüş, təcrübəli qadın, yaşlı qadın.
Tükəzbanın bu cür hərəkətlərinə görə kəndin ağsaqqalları onun ərini və atasını çox töhmət edirdilər və ağbirçəklər də onu öz aralarına qoymazdılar.
[Şərəbanı:] Sabahları, deməli ki, əl qaldırıb içimizdən bir ağbirçəyi seçib iş başına qoysaq, qoyarıq.
// Evin, ailənin ən yaşlı və hörmətli qadını.
Ancaq Məryəmin ata-anası oğlan tərəfindən, bir ağsaqqalın və ya bir ağbirçəyin iştirak etməsini tələb edirlərdi.
Evin ağbirçəyi Nubar … tündməzac, dargöz və deyingən bir qarı idi.