AĞBİRÇƏK

AĞBİRÇƏK I is. Ailənin böyüyü, başçısı. Bizə ağlı həmişə sən öyrədirsən, ağbirçəyimizsən (B.Bayramov).

AĞBİRÇƏK II sif. Saçı ağarmış yaşlı, qoca (qadın). Gənclikdən zövq alır ağbirçək qarı (S.Vurğun).

AĞARTMAQ
AĞI

Digər lüğətlərdə

Гармо́ния густи́ться да́ром что журчли́вый мифо́лог неблагово́нный перепряга́ние скрипа́ч врёшь подтуха́ть уку́порочный хлёстче Глеб жерлица aluminize crookery dicky Fernando Po picture-dealer purseful putto spot sale ut infra заткнуться четвертичный