dikbaş
dikbaş
прил., сущ. 1. кьилиз ялдай, тӀиш вине кьадай, гъукь гвай, кьама ялар авай, дамах гвай, лавгъа, терс (кас); 2
Tam oxu »I. i. pigheaded / stubborn / obstinate person II. s. 1. defiant, obstinate, stubborn, pigheaded; ~ adam pigheaded / stubborn person; 2
Tam oxu »DİKBAŞ – MÜLAYİM Hər xalqın dikbaş, lovğa cavanları da olur, səmimi, gözəl qızları da (S.Vəliyev); Xasiyyətcə çox mülayim adamdır (A
Tam oxu »I прил. 1. дерзкий, непочтительный, неучтивый 2. высокомерный, заносчивый II нареч. 1. дерзко, непочтительно, неучтиво 2
Tam oxu »sif. və is. Çox təşəxxüslü, həddindən artıq iddialı, tərs (adam). Dikbaş oğlan. – Qədirin də Poladdan ona görə xoşu gəlmirdi ki, Polad dikbaşdır… Ə
Tam oxu »1. вызывающе, упрямый, непослушный; 2. гордый, надменный, заносчивый, неподдающийся уговору;
Tam oxu »