dınqır
dınqır
сущ. нугъ. 1. тафтуниз (кьавалдиз) ухшар музыкадин алат; 2. гъвечӀи кьвати; 3. кил. danqır.
Tam oxu »I (Kürdəmir, Mingəçevir) bax danqır. – Odey, Miri teyxa dınqırdı (Kürdəmir) II (Mingəçevir) arıq, sısqa III (Qazax) qaval
Tam oxu »is. məh. 1. Qavala oxşayan çalğı aləti. Qapıda qulluq edən uzunsaçlı müridlərdən biri dınqır çalmağa başladı
Tam oxu »