f. 1. to hail (d.), to call (to); 2. to drive* (d.), to turn out (d.); sürünü ~ to drive* a herd
f. 1. to hail (d.), to call (to); 2. to drive* (d.), to turn out (d.); sürünü ~ to drive* a herd
f. Səsləmək, çağırmaq. Qapını döydük, açan olmadı. Hayladıq, cavab çıxmadı. C.Cabbarlı. Surxay atını Qulunun çəpəri yanına sürdü və ucadan hayladı: –
Tam oxu »глаг. 1. kimi звать издалека, окликать, окликнуть кого 2. гнать, погонять (стадо, скот). Sürünü haylamaq погонять стадо, atları haylamaq гнать лошадей
Tam oxu »1. кликать, окрикивать, окликать, звать издалека, аукать; 2. гнать (скот, стадо);
Tam oxu »Səsləmək, çağırmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İsabalı istədi haylasın, Dünya xanım qoymadı. (“Koroğlu ilə Bolu bəy”)
Tam oxu »