ə. 1) cəhət, səmt, tərəf; 2) mətinlik, səbatlıq; 3) bir şeyin müəyyən tərəfə uzanması.
ə. 1) cəhət, səmt, tərəf; 2) mətinlik, səbatlıq; 3) bir şeyin müəyyən tərəfə uzanması.
is. [ər.] 1. Bir şeyin hərəkət xətti, hərəkətin yönəldiyi cəhət, səmt, tərəf. İnsanlar təbiəti istədikləri istiqamətdə dəyişdiriblər
Полностью »I сущ. 1. направление: 1) линия движения чего-л., сторона, в которую устремлено действие, движение. Möhtəlif istiqamətlərdə в разных направлениях, bu
Полностью »i. (müxt. mənalarda) direction; bütün ~lərdə in all directions; cənub ~ində in the direction of South; hücumun ~i hərb
Полностью »[ər.] сущ. 1. пад, тереф (са затӀуни гьерекат ийизвай); küləyin istiqaməti гар физвай (къвезвай) пад; istiqamət almaq (götürmək) тайин тир са патахъ р
Полностью »Ərəbcə qamət sözü ilə kökdaşdır, mənası “hərəkət yolu” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »ру направление en direction de Richtung fr direction es dirección it direzione
Полностью »