MƏNSUR
[ər.] прил. прозадалди кхьей, проза тир (“mənzum” акси); mənsur şeir прозадалди кхьей гъвечӀи лирикадин эсер (шиир).
sif. [ər.] Nəsrlə yazılmış (mənzum əksi). Ordubadinin mənsur əsərləri. □ Mənsur şeir – nəsr şəklində yazılmış kiçik lirik əsər
Tam oxu »прил. прозаический (написанный прозой). M. S. Ordubadinin mənsur əsərləri прозаические произведения М
Tam oxu »s. prosaic; ~ əsər prose work; ~ əsərlər yazan yazıçı prose-writer, prosaist; ~ üslub ədəb. matter-of-factness
Tam oxu »MƏNSUR1 ə. 1) dağınıq, pərakəndə; 2) nəsrlə yazılmış (ədəbi əsər haqqında) // nəsr. MƏNSUR2 ə. qələbə çalmış, üstün gəlmiş
Tam oxu »MƏNSUR I is. [ ər. ] ədəb. Nəsr ilə yazılmış əsər. Son zamanlar mənsur əsərlərə daha çox meyil vardır
Tam oxu »