i. bax məşuqə
is. [ər.] Sevgili, məşuqə, istəkli (qadın – qız). Şah Abbas günortadan üç saat keçmiş qəsrdə öz məhbubəsi Səlmi xatunla oturub söhbətə məşğul idi
суш. устар. любимая (о любимой женщине), возлюбленная, желанная
məhbubə
возлюбленная, зазноба, любовница, наложница
[ər.] сущ. кӀаниди, яр (руш, дишегьли).
məhbub(ə) bax sevgili 1
MƏHBUB(Ə) ə. 1) sevgili, sevilmiş; sevimli; 2) dost, yoldaş
sevilən, məşuq; sevgili; dost