is. 1. Xəncərdən böyük, əyri və ya düz, bir ağızlı kəsər silah. İti qılınc. – Qılınc yarası gedər, dil yarası getməz
Tam oxu »I сущ. 1. меч (старинное холодное оружие). Qılınc qəbzəsi рукоятка меча, qılınc tiyəsi лезвие меча, misri qılınc (в фольклоре: египетский меч – назван
Tam oxu »i. sword, sabre; amer. saber; ~ı qından çıxartmaq (həm məc., həm də müst.) to draw* the sword; ~ı qınına qoymaq (həm müst
Tam oxu »сущ. 1. тур, къилинж; qılınc yarası gedər, dil yarası getməz. Ata. sözü турунин хер сагъ жеда, мецин хер – ваъ; 2
Tam oxu »I (Çənbərək, Göyçay, Hamamlı) bax qiliç. – Uşaxlar dağın qılıncına çıxmışdı (Çənbərək) II (Ucar) bax qılıj
Tam oxu »QILINC (kəsər silah növü) [Qurbanəli bəy.] Allah düşmən qabağında sizin qılıncınızı kəskin etsin (C.Məmmədquluzadə); XƏNCƏR (iri ağızlı qılınc) Həmzə
Tam oxu »Mənası “əyri” deməkdir, görünür, qıyıq (qıyıq “ucu əyri iynə növü”dür) kəlməsi ilə qohumdur. Qılınc əyri olmasa, kəsməz deyimi də var
Tam oxu »