TUTMAQ

TUTMAQ I f. Saxlamaq, yapışmaq. Tutdu nəbzin təbib onun dərhal; “Nə demişsən?” – deyə edincə sual (M.Ə.Sabir).

TUTMAQ II f. Həbs etmək. Tez olun, gizlənin, gəzirlər sizi; Gəlib tutacaqlar (S.Vurğun).

TUTMAQ III f. Yaraşmaq. Zər baftalı qara donu; Allah, necə tutur onu! (Ə.Kürçaylı).

TUTMAQ IV f. Çevirmək. Mən üzümü başını aşağı salıb qıpqırmızı qızarmış Azərə tutdum (M.İbrahimov).

TUT
TUTULMAQ

Digər lüğətlərdə

заменя́ть межли́чностный протяжённость чаевы́е че́ддер гля́нцевый мостови́на подступа́ться посты́лость предвосхище́ние проднало́г самонагре́ться cab-driver crystal pick-up disfellowship exclusiveness fistful hackamore horned lark onscreen play-actress близко облачение пища электронный