yıkmak
f. 1. İtələyib, vurub, yaxud bərk toxunub yerə salmaq, yerə düşürtmək, yerə vurmaq; aşırmaq. Öküzü nallamaq üçün yerə yıxdılar
Tam oxu »глаг. 1. валить, сваливать, свалить, повалить. Yerə yıxmaq валить на землю, külək ağacı yıxdı ветер повалил дерево, rəqibini yıxdı (он) свалил соперни
Tam oxu »1. валить, повалить, побороть, перебороть, сшибать, свалить; 2. сносить, разрушить; 3. свергнуть;
Tam oxu »f. 1. to knock down (d.); bir kəsi ~ to knock smb. down; suçu / günahı bir kəsin boynuna ~ to lay* / to put* the blame on smb
Tam oxu »гл. 1. ярхарун, алабарун, акъалдарун; // авудун, ччилел вегин (мес. балкӀанди аял); // са къвалахъ эцигун (мес
Tam oxu »1. YIXMAQ (güləşdə birinə qalib gəlmək) [Balağa:] Hamı elə təsəvvür edir ki, mən səni Nardaranda yıxa bilərdim, özüm yıxmadım, gənc olduğun üçün rəhmi
Tam oxu »“Bütün günahlarını mənim üstümə yıxma”, - deyirik. Mənbələrin araşdırılması göstərdi ki, buradakı yıxmaq sözünün əsli yığmaq olub
Tam oxu »YIXMAQ – QALDIRMAQ Uşağı vurub yerə yıxdılar (“Ulduz”); Gərək siz qolundan tutub qaldırasınız (Mir Cəlal)
Tam oxu »