1. Bir yerdə yaşamaqda olan adamlar; camaat. Şəhər əhalisi. Kənd əhalisi. Rayonun əhalisi.
2. Bir ölkənin sakinləri, camaatı, xalqı. Əhalinin siyahıyaalınması. Əhalinin sayı. Əhalinin artımı. – Hökumət birinci dumanı buraxdı.
[ər. “əhl” söz. cəmi] сущ. агьали; инсанар, жемят; халкь; kənd əhalisi хуьруьн агьали.
Полностью »\ – Özünün həyat fəaliyyətini müəyyən sosial birliklərin: bütövlükdə bəşəriyyətin, ölkələr qrupunun, ayrı-ayrı ölkələrin, həmin ölkələr daxilində
Полностью »is. 1) population f, habitants m pl ; 2) citadin m ; yerli ~ aborigène m, autochtone m
Полностью »i. 1. (ölkənin camaatı) population; ~nin sıxlığı density of population; ~nin siyahıyaalınması census of the population; ~si olan yer / ərazi populated
Полностью »сущ. население: 1. совокупность жителей области, страны и т.п.; народонаселение. Yerli əhali местное население, şəhər əhalisi городское население, kən
Полностью »