1140-cı ildə özündə Cənubi İtaliya və Siciliyanı birləşdirən Apuliya ən varlı hersoqluqlardan (duchy) biri idi
Qədim mənbələrdə dölək sözü var, “boşluq” anlamını əks etdirib. Ehtimal ki, dul və dölək qohum sözlər olub
Araba təkərinin topunda deşik olur və ox ora geydirilir. Buna dölək (yəqin ki: dəlik) deyiblər. Dulğu – “oxun topu sürtüb xarab etməməsi üçün topa gey
“Hər tərəfi örtən” mənasında tomo sözü olub. Tumurcuq (üstü örtülü və yumru olan), duman, hətta tuman (paltar) həmin tomo sözü ilə qohumdur
İndi işlətdiyimiz şüyüd (bu, alınma sözdür) sözünün qarşılığı olub. Mədənin qazını boşaltmaq, durğunluğu ləğv etmək üçün istifadə edilib
Farscadır, dur (uzaq) və bin (görən) sözlərindən əmələ gəlib, “uzağı göstərən” deməkdir. Bin hissəsi nik-bin, bəd-bin tipli sözlərdə də var
Durmaq feili ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“Boz” (quş) anlamını əks etdirir. Deməli, bu quş rənginə görə “durna” adlandırılıb. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Durmaq feilindən düzəlmiş sifətdir. Mayenin durulması üçün onun qabda qalması və çöküntü verməsi (durması) lazım gəlir
Bu söz durmaq feili ilə bağlıdır, “durub təmizləmək” mənasını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca “cəhənnəm” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca dü “iki”, barə isə “dəfə” deməkdir (“ikinci dəfə” anlamını verir).Dü şeş (iki şeş) qəlibi üzrə əmələ gəlib
Sifətin çoxaltma dərəcəsini bildirir (dümdüz variantı da var). Düpdüz sözünün təhrifi ilə bağlıdır (dialektlərdə düppələmdüz kimi də işlədilir)
Alınma sözdür (dü fars, beyt isə ərəb mənşəlidir). Beyt ərəbcə “iki misralıq şeir parçası” deməkdir. Dübeyt dörd misra edir
Farscadır, do (dü) vədəmə (tiyə, bıçaq) sözlərindən əmələ gəlib. İlkin mənası “xəncər” (ikiağızlı kəsər) demək olub
İmam Əlinin atının adı olub. Rəvayətə görə, Əli Tovuzun “Düldül” adlanan yerində də olub. İndi bu yer pir hesab olunur
Alınma sözdür, bizdə onun əvəzinə yonğucu işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Dümqara, dümqırmızı “düm” hissəsi qabaqlar müstəqil leksik vahid olub və “təmiz”, “xalis”, “cılxa”, “çim” anlamlarını əks etdirib
Sözün əsli dümtək kimi olub. Düm“sağ”, tək isə “sol əl zərbəsi” deməkdir. Deməli, “iki əllə çalınan alət” mənasını verir (hərfi mənası sağ-“sol əl” ki
Dümbək formasında da işlədilir, “kiçik dəf” (nağara) anlamını əks etdirir, fars mənşəlidir. (Bəşir Əhmədov
Mənbələrdə tumşıq sözü var və “dimdik” mənasında işlədilib. Dümsük (dümsüklə) sözü onun dəyişmiş formasıdır
Dilimizdə “gecə” anlamını verən tün sözü olub. Dünən kəlməsi tün-ən (əsli: tün və ən) kimi işlədilib və “tündən əvvəlki gün” deməkdir
Dürr” və dənə (danə) sözlərindən əmələ gəlib. “Dürr dənəsi” deməkdir. Alınma sözdür: dürr” ərəb, danə isə fars mənşəlidir
Burmaq sözünün təhrifi ilə bağlıdır. İçinə pendir qoyub burulmuş (bükülmüş) lavaşa deyirlər. “Buterbrod” mənasına yaxın anlamda işlədilən bu söz qab
Tür feili “bükmək” mənasında işlədilib. Dürmək ismi dürmələmək feili də onunla kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcədir, Dürrü kimi də işlədilir, “mirvarid” deməkdir, dürr sözündəndir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qırmaq və qırxmaq, sürmək və sürtmək, qalxmaq və qaldırmaq qəlibi üzrə dür feilindən dürt sözü əmələ gəlib
Səpələ qəlibi üzrə dürtmək feilindən (dürt törəmə kökdür) əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, “qayda”, “formula” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Belə zənn etmək olar ki, sözün əsli quşbərə olub. Quş farsca “qulaq” deməkdir. Düşbərə zahiri formasına görə qulağa bənzəyir (пельмени sözündəki пел d
Güman ki, sözün kökü “kənarlaşmaq” mənasını verən daş (dış) kəlməsindən ibarətdir. “Ruhdan düşmək”, “həvəsdən kənar olmaq” deməkdir
Mənbələrdə tüşü feili var və “anlamaq” mənasında işlədilib. Həmin feildən düşüncə ismi əmələ gəlib (n səsi kökə sonradan artırılıb)
Tapmaca qəlibi üzrə yaranıb “qolovolomka” deməkdir. Düşüncə ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca dü (iki) vətar (tel, sim) sözündən əmələ gəlib. “İki simli çalğı aləti”dir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Buzov və danadan sonrakı yaş dövründəki (2 yaşda) olan dişi, lakin hələ doğmamış (buğaya gəlməmiş) inək və ya camışdır
Düy feildir, o, -lə şəkilçisi qəbul edə bilmir. Sözün əsli düy-ün-lə-mək kimi olub, sonra səs düşümü baş verib
Düyün, düymə, düymək sözləri kökdaşdır. Düymə “bağlama vasitəsi”dir. Yəqin ki, yuxarıdakı kəlmələrin hamısı ilmək (yəni “bağlamaq”) sözü ilə qohumdur
Alınma sözdür, bizdə ona “tuturqan” deyiblər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Toy sözünün sinonimi olan düyün kəlməsi var. Türk dillərinin bəzilərində (Qaqauz dilində) dünür (сватовство), dünürçü(сват), düyün(свадьба) kəlmələri
Belə güman etmək olar ki, “dəniz”lə kökdaşdır. Dənizin suyu şor olduğu üçün duz da “dəniz”lə bağlı əmələ gəlib
ing. Digital Video – «rəqəmsal video» sözlərinin baş hərflərindən ibarət abreviatura
ing. Digital Video Broadcasting – «rəqəmsal video yayım» sözlərinin baş hərflərindən ibarət abreviatura
Ərəbcədir, möcüzə sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
yun. edaphos – torpaq
Ərəbcə öldürmə, ölüm hökmü deməkdir. Bu hökm isə dar ağacından asmaq, güllələmək və s. yolla icra oluna bilər
yun. edaphos – torpaq + yun. spharia – kürə
yun. edaphos – torpaq + yun. topos – yer
lat. educare – tərbiyə etmək + fr. entretenir – birgə, yapışıqlı
yun. ephemeros – birgünlük, ömrü az
İslandiyada dəniz allahı Egirin adından