Sözün kökü biçmək (kəsişmək) feili ilə bağlıdır. Xətlərin kəsişməsi bucaq əmələ gətirir. Bulunmaq feili ilə də əlaqələndirmək olar, mənbələrdə buluncuq forması da var. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Sözün kökü biçmək (kəsişmək) feili ilə bağlıdır. Xətlərin kəsişməsi bucaq əmələ gətirir. Bulunmaq feili ilə də əlaqələndirmək olar, mənbələrdə buluncuq forması da var. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
is. 1. Bir şeyin iki daxili tərəfinin birləşdiyi yer; künc, guşə. Dilşad ceyran kimi ürkərək otağın bucağına qısıldı
Tam oxu »I сущ. 1. угол: 1) место, где сходятся, пересекаются две стороны чего-л. Otağın bucağı угол комнаты, bucağa sığınmaq забиться в угол 2) мат
Tam oxu »i. 1. corner; ~da (çöldə) at the corner, (içəridə) in the corner; 2. riyaz. angle; 60 dərəcə ~ altında at an angle of 60 degree; düz ~ altında at righ
Tam oxu »сущ. 1. пӀипӀ; // пер. муртӀ, яб, пурч, далда, далдалух; 2. мат. пӀипӀ; küt bucaq къуьруь пӀипӀ (90о-дилай гзаф, гьяркьуь пӀипӀ); düz bucaq дуьз пӀипӀ
Tam oxu »is. coin m ; encoignure f ; ~da au coin, dans le coin ; riyaz. angle m ; düz ~ angle droit ; iti ~ angle aigu ; kort ~ angle obtus ; daxili ~ angle in
Tam oxu »BUCAQ I is. Künc, guşə. Qorxusundan bir bucağa qısılar; Dinə bilməz, mat-mat baxar, ağlarsan (M.P.Vaqif)
Tam oxu »