is. [fars.] klas. Ürək, könül, qəlb. Müjdə, ey dil, ki səni görməyə canan gəldi. Ə.Nəbati. Ey dil, baxırmısan gölü dərya bilənlərə
Полностью »is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə
Полностью »I сущ. 1. язык: 1) орган в полости рта позвоночных животных и человека. Dilin kökü корень языка, dilin ucu кончик языка 2) этот же орган, используемый
Полностью »I. i. 1. anat. (həm də məc.) tongue; ~ini göstərmək 1) (həkimə və s.) to show* one’s tongue; 2. (dəcəllikdən) to put* out one’s tongue (at); iti ~ sha
Полностью »сущ. 1. анат. мез; 2. чӀал; ana dili дидед чӀал; // рах. нугъат; 3. мез; рахунин алакьун; рахун, рахунин тегьер; acı dil туькьуьл мез; dil var bal gət
Полностью »I 1. DİL (dilç., ünsiyyət vasitəsi), LİSAN (köhn.) Ancaq o süfrə də ağız ləzzətim; Mənim öz dilimdir, öz lisanımdır (B
Полностью »is. anat. langue f ; acı ~ langue de serpent, (de vipère), une mauvaise (méchante) langue ; hərb. (əsir) prisonnier m ; touche f ; Azərbaycan ~i langu
Полностью »f. 1) ürək, qəlb; 2) zövq, həvəs; 3) m. cəsarət. Dili-məhcur yaralı qəlb; dili-sərgəştə qəlbi çaşmış, çaş-baş olmuş; dili-suzan yanar qəlb; dili-zar a
Полностью »De, din, danış kəlmələri ilə qohumdur. Görünür, sözü kökü di (de, da) etimonundan ibarətdir. Dil sözü ad-feil omonimi olub; dil həm də rusca говорит
Полностью »DİL I is. anat. Ağızda olan çox əzələli ət parçası. Ay keçdi, ilim yandı; Köynəkdə milim yandı; Dərddən ürək tutuşdu; Ağızda dilim yandı (Bayatı)
Полностью »dəniz və göl sahilində cərəyanla gətirilmiş çöküntülərdən təşkil olunmuş, alçaq quru zolaq. Onun bir ucu quruya birləşir, digər ucu sərbəst surətdə su
Полностью »