fena
is. [ər.] Yox olma, zaval. □ Fəna etmək, fənaya vermək – yox etmək, məhv etmək, bada vermək. [Şəfiqə:] Bunlar, qorxuram, axırda bizi fənaya verə
Tam oxu »is. [ər.] Pis, yaman. Əhvalı fənadır. Fəna xasiyyət. – Gördü fənadır işinin axırı; Qaçdı o saət ayı ordan geri
Tam oxu »1 устар. I прил. плохой, дурной, скверный. Fəna sözlər плохие слова, fəna qohu дурной запах, fəna xasiyyətli со скверным характером, fəna halda в скве
Tam oxu »s. evil, bad, ill; ~ işlər / əməllər evil deeds; ~ rəftar ill treatment; bəxti ~ illfated; bir kəs haqqında ~ (sözlər) danışmaq to speak* ill of smb
Tam oxu »FƏNA’ ə. 1) pis, yaman; 2) yox olma; yoxluq, fanilik; 3) ölmə, keçinmə; 4) təsəvvürdə: mənəvi təkamülün yeddinci pilləsi
Tam oxu »FƏNA – XOŞ Ah, nə fəna xəbər! (S.S.Axundov); Ümidvaram ki, Parisdə daha xoş xəbərlər eşidəcəyəm (“Azərbaycan”)
Tam oxu »\ fəna, yox olma, ərimə, itmə. sufi məqamlarından biridir. Hərfi mənada yox olma, heçliyə qovuşma deməkdir
Tam oxu »sufi təlimində insan “Mən”inin Tanrıda əriməsidir. Fəna çox az insanlar üçün açılan mənəvi yolun ən yüksək zirvələrindən biridir
Tam oxu »