HƏNA I is. [ ər. ] Xına, boyaq. Ağzı piyaləsən, gərdəni mina; Nazik əllərində innabı həna (M.P.Vaqif).
HƏNA II is. [ ər. ] Yersiz deyilən söz. Heç hənanın yeridir?
HƏNA I is. [ ər. ] Xına, boyaq. Ağzı piyaləsən, gərdəni mina; Nazik əllərində innabı həna (M.P.Vaqif).
HƏNA II is. [ ər. ] Yersiz deyilən söz. Heç hənanın yeridir?
[ər.] сущ. хине; ** heç hənanın yeridir алаз-алачиз, чка тушиз лагьай гафунин гьакъинда.
Tam oxu »ər. qina Xına. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bu gün bir gəlin görmüşəm, Əlində toy hənası var, Yoxlamışam, var-yoxusu, Bir inək, bir danası var
Tam oxu »Ərəb mənşəlidir, xalq arasında xına kimi də işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »сущ. хна (красножелтая растительная краска, употребляемая для окраски волос, ногтей и т.п.). Başına həna qoymaq (yaxmaq) положить на голову хну, краси
Tam oxu »is. [ər.] Xına. Dünən oğlanı göndərdim, gedib Məşədi Məhəmməd Nəcəfin dükanından bir az həna gətirdi
Tam oxu »