is. défaite f ; échec m ; ~ə uğramaq subir une défaite, essuyer une défaite ; ~ə düçar etmək infliger une défaite à
is. défaite f ; échec m ; ~ə uğramaq subir une défaite, essuyer une défaite ; ~ə düçar etmək infliger une défaite à
is. [ər.] Məğlub olma, basılma (qalibiyyət əksi). Çarizm və qara irtica meydan sulasa da, müvəqqəti məğlubiyyət inqilabçıları ruhdan salmadı
Tam oxu »сущ. поражение: 1. разгром противника, выведение его из состояния боеспособности. Məğlubiyyat təhlükəsi угроза поражения, məğlubiyyətə uğramaq потерпе
Tam oxu »i. defeat; tam ~ utter defeat; ~ə düçar etmək to defeat (d.), to inflict a defeat (on); ~ə uğramaq to suffer / to sustain a defeat, to be* defeated
Tam oxu »MƏĞLUBİYYƏT – QALİBİYYƏT Qalibiyyəti də dadmışdı, məğlubiyyəti də (F.Kərimzadə)
Tam oxu »