miskin
sif. [ər.] 1. Fağır, biçarə, bədbəxt, yazıq. Leyli! – dedi, verdi cani-şirin; Ol aşiqi-biqərarü miskin
Tam oxu »I прил. 1. жалкий: 1) вызывающий жалость. Miskin görkəm жалкий вид 2) вызывающий сожаление своим убожеством
Tam oxu »[ər.] прил.муьскӀуьн (1. фагъир, чарасуз, язух, бедбахт; 2. алакьунар авачир, кар алакь тийир, гъиляй са карни текъвер, ажуз)
Tam oxu »sif. pitoyable, piteu//x, -se ; lamentable ; pauvre, misérable, malheureu//x, -se ; ~ adam pauvre type m
Tam oxu »MİSKİN1 ə. 1) yoxsul, fağır, yazıq; 2) bacarıqsız, aciz. MİSKİN2 ə. və f. bax müşkin
Tam oxu »Ərəbcə cüzam (yeyilmə) xəstəliyinin adlarından biridir; “yazıq, fəqir”mənaları da var. (Bəşir Əhmədov
Tam oxu »MİSKİN – XOŞBƏXT O cür zavallı, miskin adamlara mənim həmişə yazığım gəlib (M.İbrahimov); Ah, sən nə xoşbəxt uşaqsan (S
Tam oxu »