1) is. espiègle m, f, polisson m, -ne f ; 2) sif. espiègle, polisson, -ne adj ; ~ uşaq enfant m, f espiègle, diablotin m ; hərdən ~ olmaq être parfois polisson, -ne
1) is. espiègle m, f, polisson m, -ne f ; 2) sif. espiègle, polisson, -ne adj ; ~ uşaq enfant m, f espiègle, diablotin m ; hərdən ~ olmaq être parfois polisson, -ne
sif. 1. Dəcəl, şuluq, dinc oturmayan. Nadinc qız. – Çünki yazıq Cəmil doğrusu çox nadinc idi. C.Məmmədquluzadə
Tam oxu »I прил. 1. шаловливый, озорной; проказливый. Nadinc uşaq шаловливый ребёнок 2. перен. неспокойный, беспокойный (находящийся постоянно в движении, волн
Tam oxu »1. шалун, проказник, баловень, повеса, озорник, пострел; 2. шаловливый, проказливый;
Tam oxu »I. i. playful / frolicsome fellow; (oğlan) naughty / mischievous boy; (qız) playful / frolicsome girl II
Tam oxu »прил. 1. надинж, динж акъваз (ацукь) тийир, шулугъчи (мес. аял); 2. пер. жадал, идак-адак ктаддай, араяр акадардай, фитне твадай, сад-садал гьалаватда
Tam oxu »NADİNC Nadinc uşaqlar Molla Qasımın evinin yanından keçdikdə bağırırdılar (S.S.Axundov); DƏCƏL Məktəbdən çıxıb evlərinə gedəndə isə nizami onu [Mehrib
Tam oxu »