qamış
qamış
is. 1. Sulaq yerlərdə bitən uzun, içiboş gövdəli, buğumlu bir bitki; qarğı. Görürsən on üç yaşında bir uşaq nə qədər ki, qamışdan at qayırıb, minib kü
Tam oxu »I сущ. 1. камыш, тростник. Qamış sulu yerlərdə bitir камыш растет в богатых влагой местах, şəkər qamışı сахарный тростник 2
Tam oxu »I. i. cane, reed, rush; şəkər ~ı sugarcane II. s. cane; ~ şəkəri cane sugar; ~ stul cane chair
Tam oxu »сущ. 1. нацӀ, къамиш; şəkər qamışı шекердин (шекер хкуддай) нацӀ; // нацӀунин (къамишдин), нацӀарикай авур (мес
Tam oxu »