QAYNAQ I is. Bir şeyin qaynayıb çıxdığı yer; mənbə. Deyirəm sevincdən axan yaşların; Qaynağı dərindi, kökü dərindi (B.Vahabzadə).
QAYNAQ II is. tex. Metalda əritmə yolu ilə calanan yer, qaynayıb bitişən yer. Qoruyucu borular adətən 6-10 m uzunluğunda olub, bir-biri ilə qaynaq vasitəsilə birləşdirilir (Quliyev).
сущ. тех. сварка (1. цӀай гана (цӀурурна, ифирна) кукӀурнавай чка (мес. ракьун турбайрин кьилер сад-садак); 2
Tam oxu »is. 1) source f ; mineral ~ source minérale ; ~ suyu eau f de source ; 2) tex. soudage m, soudure f ; avtogen ~ğı soudure autogène ; qövsvari ~ soudur
Tam oxu »Alıcı və yırtıcı quş çəngəli, caynaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bəlli olur qoç igidin oymağı, Qaraş quştək çəkə, yırta qaynağı, Xınzır kimi qənim
Tam oxu »I. i. bax bulaq II. i. tex. welding, soldering; avtogen qaynağı autogenous welding; ~ etmək to weld (d
Tam oxu »1 I сущ. 1. родник, источник, ключ. Mineral qaynaq минеральный источник, soyuq qaynaq студеный ключ 2
Tam oxu »is. Bir şeyin qaynayıb çıxdığı yer; mənbə. Bu dərə başdan-başa su qaynağı idi. A.Şaiq. “Mərcan suyu” qaynağın; Ellər sənin oynağın; Nə gözəldir yanağı
Tam oxu »is. tex. 1. Metalda qaynayıb (qaynaq olub) bitişən yer. 2. Metal hissələrin aralarına ərgin metal tökmək yolu ilə onları birləşdirmə, bitişdirmə üsulu
Tam oxu »is. 1. Alıcı və yırtıcı quş çəngəli, caynaq. O necə quş idi, qayada səkər; Qaynağı neştərdir, qanımı tökər
Tam oxu »