QOCALMAQ

QOCALMAQ Əfsus qocaldım, ağacım düşdü əlimdən (M.Ə.Sabir); BELİ BÜKÜLMƏK (fr.v.) Saqqal ağarıb, bel bükülüb, dinmə filani! Ovqatın olub təlx (M.Ə.Sabir); QARIMAQ (qadın haqqında) Bu qırx ildə də qandıqca onun [Zibanın] qısqanclığı artırdı (S.Rəhimov); YAŞLAŞ(N)MAQ Doğrudan da, yaşlandıqca Qaraş və Pərişan Rüstəmin ocağına unudulmaz bir sevinc, xoş bir şadlıq gətirmişdi (M.İbrahimov); AHILLAŞMAQ.

QOCA
QOÇ

Значение слова в других словарях

-ышек- безоби́дный в са́мой поре́ высокобелко́вый корче́вья люце́рна молодёжь пыли́ща рабфа́ковец разра́вниваться зака́тывание припили́ть эвфори́я битезь близкий cryobank hacienda misbehave pomeron tan-pit topology tube mill долг обмениваться привязываться