QIROV

QIROV I is. coğr. Yerə, yarpaqlar və s. üzərinə düşən buz kristalları, şehin donmuş zərrələri. Atım köpüklənir, atım buğlanır; Donmuş qırov kimi sinəsində tər (S.Vurğun).

QIROV II is. Gözdə əmələ gələn cüzi görməməzlik; göz nöqsanı.

QIRX
QIYMAQ
OBASTAN VİKİ
Qırov
Qırov – ayaz gecələrdə yerin və cisimlərin səthi soyuyaraq mənfi temperatura düşdükdə onların səthinə çökən buz kristalcıqları.
Qırov əmələ gəlməsi

Digər lüğətlərdə