sefil
sif. və zərf [ər.] Daimi yaşayış yeri olmayan, daimi məşğuliyyəti olmayan, səfalət içərisində yaşayan; avara, sərgərdan, sərsəri, veyil
Tam oxu »I сущ. 1. скиталец, скиталица 2. отверженный, отверженная; отверженный человек II прил. 1. скитальческий
Tam oxu »1. жалкий, несчастный; 2. низкий, презренный; 3. бедственный, отверженный; 4. изгой, бродяга;
Tam oxu »I. i. outcast; vagrant, tramp; wretch, wretched man*; ~ olmaq to be* a vagrant / wretched man* II. s
Tam oxu »[ər.] прил. нареч. сефил; яшамиш жедай чка (кӀвал-югъ, кӀвалах) авачиз гьакӀ гьатнавай, къекъвераг хьиз яшамиш жезвай; авара; // муьскӀуьн, мусибатрив
Tam oxu »SƏFİL, SƏRGƏRDAN Mən kiməm dilənçi, səfil, sərgərdan; Vətəni əlindən çıxmış bir insan (Ə.Kürçaylı); DƏRBƏDƏR Səni sevməkdə haqlı bir şair; Edəcək dərd
Tam oxu »