sefer
is. [ər.] Dəfə, kərə, yol. [Nazir:] Ağa, başına dönüm, bu səfər məni bağışla, dəxi bundan sonra heç vaxt belə iş olmaz
Tam oxu »is. [ər.] 1. Səyahət, yola çıxma, yol. Səfərdə olmaq. Səfərə getmək. Səfər üçün hazırlıq görmək. – Qəribin anası gördü ki, oğlu səfər libasındadır, xə
Tam oxu »1 сущ. 1. путешествие. Qarşıdakı səfər предстоящее путешествие, səfərə hazırlıq подготовка к путешествию, səfərə çıxmaq отправиться в путешествие 2
Tam oxu »i. journey; (dənizlə) voyage; trip; tour; dünya ~i a tour round the world; ~ə çıxmaq to travel; (dənizlə) to voyage; O, səfərə çıxmağı xoşlayır He is
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. сефер, сиягьат, рехъ, рекьиз экъечӀун; səfər etmək кил. səfərə çıxmaq; səfərə çıxmaq (getmək) сефердиз экъечӀун (фин), яргъал рекьиз экъ
Tam oxu »I SƏFƏR Yeni yolçu uğur olsun səfərin! (A.Şaiq); SƏYAHƏT [Alman] ömrünün çoxunu Şərq aləminin səyahətində keçirmişdir (S
Tam oxu »is. voyage m, visite f ; ~ə çıxmaq rendre (se) en visite ; ~i təxirə salmaq remettre la visite
Tam oxu »SƏFƏR1 ə. 1) səyahət, gəzinti; 2) dəfə, kərə. Səfəri-məhşər məhşərə səfər; səfəri-üqba o biri dünyaya səfər; ölüm
Tam oxu »Qəməri təqvimlə ikinci ayın adıdır. Məhərrəm, Rəcəb, Şaban, Ramazan adları da ayların adı ilə bağlıdır
Tam oxu »SƏFƏR I is. [ ər. ] Səyahət. Güvənib əhlə olmadan faxir; Bakıya eylədim səfər axir (M.Ə.Sabir). SƏFƏR II is
Tam oxu »