SİMA I is. [ ər. ] Çöhrə, bəniz, üz. Bu zaman otağa girir bir nəfər; O gözlər, o sima tanışdır sənə (B.Azəroğlu).
SİMA II is. coğr. Tərkibi əsasən silisium və maqneziumdan ibarət olan yer təbəqəsi.
SİMA I is. [ ər. ] Çöhrə, bəniz, üz. Bu zaman otağa girir bir nəfər; O gözlər, o sima tanışdır sənə (B.Azəroğlu).
SİMA II is. coğr. Tərkibi əsasən silisium və maqneziumdan ibarət olan yer təbəqəsi.
is. [ər.] 1. Üz, sifət, bəniz. Gözəl sima. Solğun sima. Uşağın siması. – Aşıq oldum simasına, boyuna; Hayıf ki, kamalda dərin görmədim
Tam oxu »сущ. 1. лицо: 1) поэт. передняя часть головы человека. Gözəl sima красивое лицо, mehriban sima доброе лицо, solğun sima бледное лицо, uşaq siması детс
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. ччин; gözəl sima иер ччин; // mənəvi sima са касдин къене патан алем, къен пад, къен; // суьрет, суфат, сифет, сумра; 2
Tam oxu »SİMA’1 ə. üz, çöhrə, bəniz. SİMA’2 ə. 1) musiqi dinləmə; 2) sufi dərvişlərin neylə ifa etdikləri zikr
Tam oxu »“Üz”, “sifət”, “zahiri görkəm” mənalarını əks etdirir, ərəbcədən alınma sözdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »yer qabığında silisium və maqnezium birləşmələrinin üstünlük təşkil etdiyi qatın köhnəlmiş adı. сима sima
Tam oxu »