Kəsranilər
|
Azərbaycan sülalələri Şah sülalələri
Knyaz sülalələri
Xan sülalələri
|
Kəsranilər — Şirvanşahlar sülaləsi (1027–1382). 1382 ildə Kəsraniləri Dərbəndilər sülaləsi əvəz etdi. Ümumiyyətlə, Şirvanşahların sülalə bölgüsü barədə müxtəlif mülahizələr mövcuddur, son tədqiqatlara görə ayrıca sülalə olmayıb, vahid Şirvanşahlar xanədanının bir mərhələsini təşkil etmişlər.[1]
Kəsranilər Şirvanın istiqlaliyyəti uğurunda gürcü feodallarına, səlcuq, qıpcaq və monqol hücumlarına qarşı mübarizə aparmışlar. Kəsranilər dövründə Şirvanda ədəbiyyat, elm və incəsənət yüksək inkişaf etmiş, Şamaxı və Bakıda geniş tikinti işləri aparılmışdı.
Üzvləri
[redaktə | mənbəni redaktə et]- l Məniçöhr (1027–1034)
- Əbu Mənsur Əli (1034–1043)
- l Qubad (1043–1049)
- Buxtnassar Əli (1049–1050)
- Salar (1050–1063)
- l Fəribürz (1063–1096)
- ll Məniçöhr (1097–1107)
- l Afridun (1107–1120)
- lll Məniçöhr (1120–1160)
- II Afridun (1160)
- l Axsitan (1160–1196)
- Şahənşah (1197–1200)
- ll Fəribürz (1200–1204)
- l Fərruxzad (1204)
- l Guştəsb (1204–1225)
- lll Fəribürz (1225–1243)
- ll Axsitan (1243–1260)
- ll Fərruxzad (1260–1282)
- lll Axsitan (1282–1294)
- I Keykavus (1294–1317)
- l Keyqubad (1317–1348)
- Kavus (1348–1372)
- l Huşəng (1372–1382)
İstinadlar
[redaktə | mənbəni redaktə et]- ↑ Azərbaycan Sovet Ensiklopediyası. Məqalə: Kəsranilər
