гл. чӀарпӀ (шарп, шапп, чӀвяркь, чӀвенкь) авун, шаппдай ван акъудун.
f. claquer vi
f. to fall* with noise (into the water); (dalğa haq.) to lap
şıppıldamaq — şırıldamaq
глаг. 1. шлёпаться, шлёпнуться (упасть с шумом). Yerə şappıldadı он шлёпнулся о землю, gölməçəyə şappıldamaq шлёпнуться в лужу, üzüqoylu şappıldamaq ш
f. Şappıltı səsi çıxarmaq
плескать, удариться с шумом
şappıldamaq