is. [ər.] 1. Bünövrə, özül, bina, təməl. Evin əsası çox möhkəmdir. // məc. Bir şeyin özülünü, təməlini, özəyini təşkil edən şey; kök
Полностью »I сущ. 1. основание: 1) нижняя, опорная часть предмета, сооружения; фундамент. Binanın əsası (özülü) основание здания, körpünün beton əsası (özülü) бе
Полностью »I. i. 1. (təməl, özül) base, basis (pl. bases); foundation; bed, bedding; ~ kimi götürmək / qəbul etmək to assume (d
Полностью »[ər.] сущ. асас (1. хандакӀ, кӀалуб, бине, темел; // пер. са затӀунин диб, пун; 2. прил. асул, кьилин, дибдин, лап важиб тир, асул кар алай (мес
Полностью »1. ƏSAS Səriyyə xalanın Qərənfilə müştəri gözü ilə baxmasının əsas səbəbi Bahadır idi (S.Rəhman); ƏN MÜHÜM, ƏN ÜMDƏ, ƏN ZƏRURİ 2
Полностью »is. base f, fondement m ; principes m pl ; ~ını qoymaq fonder vt, créer vt ; qram. racine f, base f ; riyaz
Полностью »\ – bir şeyin üzərində təməlləndiyi, təşkil olunduğu şey. Müəyyən hadisələrin \ mövcudluğunun ilkin şəraiti və onların izahından ibarət zəruri şərt
Полностью »1) bünövrə, özül, bina, təməl; 2) başlıca, ən mühüm, zəruri. Məsələn, əsas səbəb, əsas məsələ; 3) bir hərəkətin və s
Полностью »