ÇƏKİNMƏK

çəkinmək bax 1. qorxmaq; 2. utanmaq ÇƏKMƏÇİ Çəkməçi gözlüyün üstündən Həsənə baxdı və gülümsünərək salamını aldı; yer göstərdi (Çəmənzəminli); BAŞMAQÇI Başmaqçı usta Ağabala Veylabad şəhərində beş kişinin biri idi (Çəmənzəminli); KƏFŞDUZ (arx.) Usta Ağabala kəfşduz bir imperial və iki cüt başmaq verdi (Çəmənzəminli).

ÇƏKİNGƏN
ÇƏKMƏK

Digər lüğətlərdə

дрожь изото́п изреве́ться переполосо́вывать вразлёт дре́вние лёгонький неблагополу́чно па́сторский поля́на преслову́тый припусти́ть успе́ньев буженина dura mater fish-way foot police pitch over seed-wool time-out uncalled-for Willemstad избить изорвать устремлять