is. [ər.] 1. Dünyanın dörd cəhətindən biri – günçıxan tərəfi; günçıxan, gündoğan. Evin pəncərələri şərqə baxır
Tam oxu »сущ. восток: 1. одна из четырех сторон (стран) света; направление и сторона, противоположные западу; часть горизонта, где восходит солнце
Tam oxu »I. i. 1. east; ~ə tərəf to the east (of), east-wards) (of); ~də in the east; ~ə getmək to go* east; 2
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. рагъэкъечӀдай пад; регь пад; атра (пад); // рагъэкъечӀдай патан, атра патан; 2. рагъэкъечӀдай патан уьлквеяр; Uzaq Şərq Яргъал тир Рагъэ
Tam oxu »is. 1) est \εst\] m, orient m ; ~ə tərəf vers l’est ; ~də à l’est ; yaxın ~ le Proche-Orient ; Orta ~ le Moyen-Orient ; Uzaq ~ l’Extrême-Orient ; ~ di
Tam oxu »Ərəbcədir. “Блеск” mənasını verən əşraq kəlməsi də mövcuddur. Görünür, şərq “işıq” (gün çıxan tərəf) deməkdir
Tam oxu »ŞƏRQ – QƏRB Şərqin qızıl qəndili sallanır, onu yandırın (S.Rüstəm); Düşmən çəkilir qərbə pərişan; Sən cəbhəni sükunətlə yaranda (S
Tam oxu »